Bolesław I Chrobry (Wielki) (ur. 967, zm. 17 czerwca 1025) – władca Polski z dynastii Piastów. Pierwszy koronowany król Polski (od 1025), w latach 1003–1004 także książę Czech jako Bolesław IV, książę Polski od 992.
Był synem Mieszka I, księcia Polski i Dobrawy, czeskiej księżniczki. Objął rządy w 992, wypędzając krótko potem swoją macochę Odę i przyrodnich braci.
Przydomek Chrobry został mu nadany za czasów panowania jego syna, Mieszka II i oznacza człowieka mężnego, dzielnego i odważnego, później był także określany przydomkiem Wielki.